چرا دوستش دارم؟...
سلام علیکم
پست خاصیه مثل اینکه!
شماره مطلب 117 ست
امروزم که 1664 ا!(جمع 17)
یه پست خاصو میطلبید دیگه
عنوان پست هم خیلی مسخره ست! سوال داره مگه اصلا؟
حالا به هر حال
خیلی یهویی فهمیدم دوستش دارم راستش
شاید از همون روز اول!
نحوه ی برخوردش اصلا دوست داشتنی بود!با اینکه هی به من داشت میخندید
اون اوایل شاید تنها کسی که میتونست منو بخندونه و باعث بشه شاد باشم ایشون بود!تنها کسی که خیلی دوستش داشتم و میتونستم بهش اعتماد کنم حتی با اینکه ندیده بودمش و صداشو هم نشنیده بودم!
اون موقع ها خیلی از روزامون با این استیکر میگذشت
فقط هم یه استیکر نبود واقعا خنده پشتش بود!
واقعا سخت بود بخوام بهش بگم دوستش دارم اون موقع!طبیعی هم بود بالاخره!
ولی واقعا یه حس خییییییییییلیییییییی خاصی بهش داشتم!شاید اون موقع ها نمیدونستم عشق چیه!
ولی بالاخره گفتم دوستش دارم بعد مدتی
اون موقع ها همین که باهاش شاد بودم و راحت دلیل واضحی بود که دوستش داشته باشم حتی بدون اینکه ذهنیتی درباره ی چهره و اینا داشته باشم حتی!
ولی کم کم دلیلای دوست داشتم بیشتر و بیشتر شد!
بعد اینکه صداشو شنیدم!بعد اینکه دیدمش و ... هی بیشتر و بیشتر میشد دوست داشتنه!
آخه بهونه ای واسه دوست نداشتنش نبود واقعا!
انقدر خوبه، انقدر دوست داشتنیه، انقدر مهربونه، انقدر خوشگله و ... که نمیشه دوستش نداشت!
البته یکی دیگه از دلیلایی که دوستش دارم اینکه که با اکثر اطرافیانم متفاوته!از خیلی نظر ها!و این واسه من یه چالش متفاوت بود که دوست داشتم تجربه ش کنم!این متفاوت بودنه خیلی چیزا رو بهم یاد داد!
یکی از مهم ترین چیزایی که یاد گرفتم این بود که میشه یه نفر رو دوست داشت بدون اینکه صداشو بشنوی!ببینیش!لمسش کنی یا هر چیز دیگه!
فهمیدم دوست داشتن خیلی راحت تر از اون چیزیه که فکر میکردم و تو یه سری موارد هم خیلی سخت و جدی!
دوستش دارم چون کنارش آرامش دارم!
دوستش دارم چون همه ی اخلاقای بدمو، همه ی بداخلاقی هامو، همه ی زودرنج بودنامو و ... رو تحمل میکنه و چیزی بهم نمیگه!
اصلا مگه میشه یه همچین فرشته ای رو دوست نداشت؟؟
واقعا دلیلی نمیبینم که دوستش نداشته باشم!ثانیه ثانیه ی بودنش حتی از فاصله ی دور دوست داشتنمو بیشتر میکنه!
جزء جزء اتفاقایی که هر روز میوفته دلیل دوست داشتنه واقعا!
خییییییییلیییییییی دوستت دارم فهیمه ی من...
*امیرحسین*
"1395-01-10"
"1664"
"04-06-24"
